Ein limra enn

Margur er dauður dáður
sem dagana lifði smáður.
Hvílir þó hver
hvort sem hann er
fátækur eða fjáður.

Önnur limra

Lilla er hýr og hnellin,

hugmyndarík og brellin.

Það er nú ljóst,

sem þjóðin við bjóst:

Þessi limra er smellin!

Limra

Er ég verð orðinn að líki
er óskandi að drottinn ei svíki.
Og fái ég ferð
för verður gerð
upp í hátimbrað Himnaríki.

Farið fljótt yfir sögu...

Við fundumst á förnum vegi;

í fyrsta sinn kyssti ég þig.

Á sólríkum sumardegi

sagðist þú elska mig.

 

Síðan vorum við saman

í sextíu og níu ár.

Það okkur þótti gaman.

Þó féllu stundum tár.

Einmitt

Gullkorn falla á grýttan veg.

Glóa allar krísur.

Oftast kallar eins og ég

yrkja snjallar vísur.

 

JBH

Ýmsum verður oft til tjóns

óðalssetrið reisulegt.

Andsvar Guðna er til Jóns

eitthvað heldur peysulegt.

Hugleiðingar hermannsins

Lengi skal löndin efla.

Lýðinn að sjálfsögðu með.

Nú skal tekið að tefla;

til þess þarf fjölmörg peð.

 

Á voldugum valdastólum

vandalar sitja enn.

Óhikað tefla fram tólum

til þess að drepa menn.

 

Auðvitað ætti að banna

almættis stjórnin blíð

að líf mitt sé leikfang manna

sem langar að fara í stríð.

 

Hún Katrín

Atburði var útvarpað í beinni,
almennan það vakti mikinn fögnuð:
Katrín faug á orku rafmagns einni,
enda lengi talin vera mögnuð.

Katrín flaug á rafmagninu einu

Hægt að gera betur

Misjafnlega er mönnum rótt.
Margra breytist hagur.
Enda verður alltaf nótt
ef ekki er lengur dagur.

„Góðir félagar, ég og Dagur“

Leikur að rími

Útbreiddust eitraðir þörungar.
Öllum þótti víst  miður.
Vonandi að skeleggir skörungar
skeri þá alla niður.

Telja eitraða þörunga að baki fiskadauða