Í borginni

http://visir.is/article/20071120/FRETTIR01/71120077/-1/FRETTIR

Við deildum því saman í dag og í gær.
Það drottnar í vetrarins hörkum.
Það sveipar oss líkt og hinn svalandi blær;
svifryk er yfir mörkum.

Athugasemdir

[Hulda Brynjólfsdóttir, 21.11.2007 kl. 13:57]

Ekki að ég sé nú neitt ljóðskáld,- en þessu verð ég að svara... þó það sé hnoð.

Ég deildi því ekki með þér í gærog ekkert í dag að ég held.Svifrykið aldrei í sveitina nær

svo loftið er tært framá kveld.

Það er ljóst hvar er best að vera, hmmm.

[Hulda Brynjólfsdóttir, 21.11.2007 kl. 13:58]

Æ...

Ég verð að setja þetta inn aftur svo það komi rétt fram:

Ég deildi því ekki með þér í gær

og ekkert í dag að ég held.

Svifrykið aldrei í sveitina nær,

svo loftið er tært framá kveld.

[Hallmundur Kristinsson, 21.11.2007 kl. 18:50]

Rétt er það - ekki deildum við því saman. Ég deildi því heldur ekki með borgarbúum, þar sem ég var heima hjá mér norður á Akureyri. Sjálfsagt er eitthvert svifryk hér líka, ég þekki nú ekki vel , það er svo stutt síðan það var fundið upp. Það kom fyrir að það var eitthvert ryk í sveitinni í gamla daga en það sveif ekki, heldur fauk.
Vísan þín væri alveg ágæt ef í henni væru stuðlar og höfuðstafir, en það er alveg hægt að hnoða án þeirra! 

[Hulda Brynjólfsdóttir, 22.11.2007 kl. 10:56]

Í fyrstu hendingunni eru sérhljóðar stuðlar og höfuðstafir.

Í seinni eru það "sv"

Ertu ekki sáttur við að það sé notað svona???

[Hallmundur Kristinsson, 22.11.2007 kl. 12:43]

Nei, ekki alveg sáttur. Önnur og þriðja lína eru í góðu lagi. Þetta er spurning um hákveður og lágkveður - áhersluatkvæði - ekki má heldur vera of langt bil á milli stuðla oghöfuðstafa. Ég er raunar afar lélegur í bragfræðinni sem slíkri en yrki eftir tilfinningu sem mótast hefur af hefðinni. En það er hægt að nálgast bragfræði víða, t.d. á
http://heimskringla.net  . Gallinn er sá að bragfræðin getur virst svolítið tyrfin, a.m.k. hefur mér þótt það. En maður heyrir það  nokk ef maður les vísurnar á eðlilegan máta hvort stuðlar og höfuðstafir lenda utan áhersluatkvæða.

Lestu þetta og heyrðu muninn:

Svifrykið aldrei í sveitina nær,
svo loftið er tært framá kveld.

Svifrykið aldrei í sveitina nær,
lo svoftið er tært framá kveld.

Skilurðu hvað ég meina? 

[Hulda Brynjólfsdóttir, 24.11.2007 kl. 14:15]

Jú, ég skil þig alveg. Ég er ekki vel að mér heldur í bragfræðinni. Veit þó að ef S er notað í stuðlana, þá er nauðsynlegt að næsti stafur á eftir sé líka eins, þess vegna notaði ég sv, hef heyrt að seinni stuðullinn eigi helst (eða alltaf) að vera í næstsíðasta orði fyrri línu. Ég hef enga hugmynd um stuðlareglu gagnvart sérhljóðum,- enda er ég ekki hagyrðingur.  

En mér finnst gaman að góðum vísum og les þær fyrir mig,- mér til ánægju öðru hvuru.

[Hulda Brynjólfsdóttir, 24.11.2007 kl. 14:17]

--- En þar fyrir utan er alltof mikið af svifryki allsstaðar,- skilst mér.