Fundið í fórum mínum

Ofurlítil fiskifluga
fá sér vill í svanginn.
Eitt er henni efst í huga:
Unga frúin mér skal duga.
Þýtur gegn um ganginn.

Unga frúin óttaslegin
óðar tekur sprettinn.
Flugan henni varnar veginn,
voðaleg og óuppdregin,
grimmdarleg og grettin.

Nú  af græðgi flugan fyllist;
fær sér vænan bita.
Unga frúin alveg tryllist,
ekki flugan heldur stillist.
Voði er að vita.

Hvorug friðar tekur trúna,
tryllingslega berjast.
Þarna bítur flugan frúna,
frúin ákaft hljóðar núna,
á í vök að verjast.

Loksins kemur leik að skakka
lítill feitur drengur.
Frúin á nú það að þakka
þessum litla, feita krakka,
að hún lifir lengur.